-
1 ἐπί-ουρος
ἐπί-ουρος, ὁ, der Wächter, = οὖρος, Homerisch das composit. statt des simpl., s. Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 107 seqq; Hom. Iliad. 13, 450 ὃς πρῶτον Μίνωα τέκε Κρήτῃ ἐπίουρον, alte Lesarten ἐπιοῦρον und Κρήτῃ ἔπι οὖρον, s. Scholl. Herodian.; Eumäus ὑῶν ἐπίουρος Odyss. 13, 405. 15, 39. – Ἐπίουρος βοῶν Theocr. 8, 6, φυτῶν 25, 1, βουκολίων Opp. Cyn. 1, 174, ναυτιλίης Ap. Rh. 4, 652, κρήνῃ 3, 1180. – Ein hölzerner Nagel, Geopon.
См. также в других словарях:
επίουρος — ἐπίουρος, ὁ (AM) μσν. πάσσαλος αρχ. (με γεν. ή δοτ.) φύλακας, επιστάτης, επιμελητής (α. «ὑῶν ἐπίουρος», Ομ. Οδ. β. «ἐπίουρε βοῶν», Θεόκρ γ. «Μίνωα τέκε Κρήτῃ ἐπίουρον», Ομ. Ιλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < επί + ουρος < * ο ορος (πρβλ. όρομαι «επιτηρώ,… … Dictionary of Greek